Sevgi kainatın hamuru, toprağın çamurutabiatın kimyası, varoluşun ruhu…

Gözümüzü açıp etrafımıza biraz dikkatlice baktığımızda, gördüğümüz tüm güzelliklerin içerisinde sevgimin varlığını götürürüz.  Yaratıcı Kainatı yaratırken

harcına sevgiyi( Vadud/ Seven sevgiyi vareden isminin tecellisi) koymuştur.

Hani hep deriz, “ne yaparsan yap

sevgiyle ve Aşkla yap” diye, işte bu nedenle içerisinde sevgi olmayan her iş ve eylemin bir tarafında eksiklik ve eziklik vardır.

Bir insanı sevmekte öyle değil midir?

sevginin içerisine “ruh” koymadığımız zaman yaşaması mümkün olamaz elbette tıpkı bedenin Ruhsuz ayakta duramadığı gibi…

Sevginin ruhu benliğimiz, aklımız, kalbimizve Ruhumuzlabirlikte sevmektir….

Bülbülün gülü sevmesi,

yağmurun tozlu toprağa hasreti, Güneşin

şefkati gibi içten riyasız ve çıkarsızca,

sevgi ancak böyle olduğu zaman anlam kazanmakta ve kutsal olabilmektedir.

Sevmedenyaşayamaz insan, illa sevmeli Sevecek kimsesi yok ise eğer; doğayı,

denizleri, güneşi, bulutları, çiçekleri, rüzgârıve diğerlerini sevmeli insan mesela birçiçeği, bir ağacı, bir hayvanı sevmeyen birkimse bir insanı ne kadar sevebilir ki?

Böyle kimseler seviyorum diyorsa eğer onun sevgisi sadece menfaati nispetindedir. Buda sevgideğil sadece ticari ilişkiler gibi çıkar vemenfaat ilişkisi olur ve menfaat bittiği anher şey toz olup gider.

Sevgi kolay elde edilecek kadar maliyetsiz,değeri ölçülemeyecek kadar kıymetliolmakla beraber elle tutulamaz, gözle görülemez. Sevgi ancak Yürekte hissettiğiniz vehissettirdiğiniz an tüm dünyanız bahara döndüren bir iksirdir ve ışıklar saçar etrafa ve gülücükleraçar simanızda, işte o zaman hayat bulmuş, ete kemiğe bürünmüştür sevginiz…

Çıkarsız ve karşılıksız sevginin en güzel

örneği annelerin yavrularına olan sevgisidirhiç şüphesiz, bu sevginin tarifini anlatmak imkansızdır ki ancak bunu annelerve yavrular hissede bilmektir. Bunu birörnekle açıklamak gerekirse eğer bir annetavuğun yavrularını korumak maksadıyla

canını feda edercesine köpekledövüşmesine bakmamız yeterli olacaktır.

Hani hep deriz, “ her hayrın başı

Besmeledir” diye,  besmelesi de

Sevgidir bu nedenledir ki, aşık olmak için önce sevmekgerekir. Sevmek için ise güzel bir yürekgerekir, yüreği güzelleştiren sevgi, Sevgiyiyücelten yürektir, devam ettiren ise emektir.

Yüreğinizde sevgi ve merhamet hiç eksik olmaması dileğiyle sevgiyle kalın.

Her türlü görüş ve önerilerinizi sahaf1sahaf@gmail.com adresinden iletebilirsiniz.