Dikenler üzerinde yürümek, Çıplak ayaklarla çorak topraklara basıp yürümek ve yeşilliklerin hayalini kurmak, yaz mevsiminde sıcak esen ayaza karşı sabit durmak!

Özgürüz diyoruz ya biz…

Özgürlüğü hiç sorduk mu Elmabaş kuşuna?

Özgürlük nedir, özgürmüyüz biz?

Yoksa tutsak,köle veya esir miyiz?

Kuşlar, kelebekler, arılar ve diğerleri biz özgürüz dedikleri vakit

Bulutların bize olan dargınlığı kalkacak ve İşte bizler o zaman özgür olacağız.

Sevgisizliğin mahkumuyuz açık hava dünyada  Tutsaklarımızın tuzağına düşüvermese güzel olacaklar ve güzel kalacaklar yaşantılarımız

Cennetten çıkarılmıştı ya adem Ata,asla müebbetdeğildir verilen bu sürgün ceza

Öldük ve Ölüyoruz ya birer birer  ve bir gün gelecek kalmayacak ölecek kimse

İşte o zaman ölüm dirilmemek üzere ölecek  ve dirilecekler sevmenin iman etmek olduğunu bilenler

İşsiz kalacak Azrail denen o güzel Melek ve öldüremediklerini seyredip sevinecek ve

ölüm şöyle diyecek; ben değil siz kazandınız

Kimseye değil, ama Yaratan’a yarandınız

Ölmek istemiyorum diyorsanız… Sevgiler ekin yüreğinize sevin sebepsizce

Kırmayın hiç bir canlıyı ve cansızı böylece bayram olur hayat orucunun sonu hemde hiç bitmeyecek bir bayram.

Sırat köprüsünden geçmek var ya hani işte o köprü her gün yürüdüğümüz şu hayat yolu üzerine kurulmuş aslında!  sırat köprüsü kırılan kalp, incinen gönül, hor görülen yetim, öksüz, sırat köprüsü yenilen haklar, yan gözle bakılan namuslar, sırat köprüsü çiğnenen onurlar, adalet, vicdan üzerine kurulmuştur. Hakkımız olmayan Atı alıp Üsküdar’ı geçmek yada geçmemek üzerine kurulmuştur sırat köprüsü, şu Dünya’dan  nezih olarak yaşayıp Aziz olarak ayrılmaktır sırat köprüsünden geçmek.

Hepimiz Adem’in çocuklarıydık  miras Kaldısonra ardından gelen çocuklara dünya, başladı kavga …

Birkaç buğday tanesi yetecekken, insanlığın aklı midesine  iniverdi birden

Ruhlarımızbedenlerimizin  misaviriydi Cesedimiz hakim oluverdi Ruhumuza

Oysa ruhumuz olmadan bedenlerimiz birer cesetten ibaretti.

Kemlâtı aradık maddenin en derininde yürümüyordu oysa  o küçük göz bebeklerimiz

Kavgamız devam ederken dünyayla Sıfırlandı tüm sermayemiz aslında

Güneş batıp gece olduğu anda gece hiçe indiriyordu sermayemizi her akşam olduğundavarsa biraz vicdan kırıntısı baş başa kalmaktaydı herkes yalnızlığında.

Yıldızlar çağırdı, güneş haykırdı Bulutlaryalvardı yıldırımlar kızdı Gelin aradığınızı bildirelim sizlere dediler Yüz çevirdik, aradığımızı hala aramaktayız pervasızca.

Ben ben dedim,çıktı bir alyuvar biz olmazsak sen kimsin dedi. Anladım ki hayat yardımlaşmadır. Ben olabilmek için biz olmalıyız, Yaşamayı yarışmak değil, yardımlaşmak olarak görmeliyiz. Yaşam yardımlaşma üzere kurulu ama bencilliğimizden anlayamıyoruz. Rüzgar,güneş, bulutlar, toprak, deniz, yağmur, su, bitkiler,hayvanlar hep bir birine yardım eder. Sonra hepsi Biz olup İnsanlara hizmet eder ve İnsan olur.

Ömrümüzün ve ölümünüzün güzel olması dileğiyle esen kalın.

Her türlü görüş ve önerilerinizi sahaf1sahaf@gmail.com adresinden izleyebilirsiniz.